Uroczystość Najświętszego
Ciała i Krwi Chrystusa
w naszej parafii

08.06.2023r.

„Zróbcie Mu miejsce, Pan idzie z nieba,
Pod przymiotami ukryty chleb.
Zagrody nasze widzieć przychodzi
I jak się dzieciom Jego powodzi” (pieśń)

     8. czerwca obchodziliśmy w Kościele uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, przed Soborem Watykańskim II nazywaną świętem Bożego Ciała. W tym dniu, jak Polska długa i szeroka z Chrystusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie wychodzimy w uroczystych procesja na ulice miast i wiosek. Uroczystość ta jest przedłużeniem Wielkiego Czwartku. Pokazuje nam jak wielki dar zostawił ludziom Jezus.
     W naszej wspólnocie parafialnej o godz. 9:00 ks. Proboszcz sprawował uroczystą sumę i wygłosił homilię, w której zaznaczył, że Boże Ciało kojarzy nam się najczęściej z procesją, dziewczynkami sypiącymi kwiatki, baldachimem, kadzidłem, dzwonkami, Jest ono także ważnym elementem kulturowym i pobożnościowym. Jednak – jak podkreślił – ta uroczystość daje okazję do spotkania Boga na drogach naszego życia. W tym dniu Bóg wychodzi na ulice naszych miast i wiosek, by zobaczyć jak się jego dzieciom powodzi, nie zostawia nigdy człowieka samego. Nawiązując do pierwszego czytania ks. Kanonik zwrócił uwagę, że podobnie jak Izrael przebywający na pustyni wędrujący do ziemi obiecanej doświadczamy ogromu problemów, niedoskonałości, kompleksów szukamy pomocy. Bóg nie zostawia nigdy człowieka samego w trudnych sytuacjach, ale mówi nam: „w tym małym kruchym kawałku Chleba jestem i czekam na ciebie” – dodał kaznodzieja. Jednocześnie podkreślił, że to co nas porusza to skromność Eucharystii. Bóg wybrał małość, kruchość pokorę i codzienność – kruchość chleba. Ksiądz Proboszcz zwrócił uwagę, że zanika cześć i szacunek dla Chrystusa Eucharystycznego. Coraz rzadziej klękamy i adorujemy Najświętszy Sakrament.
     Kontynuując, kaznodzieja nawiązując do drugiego czytania, podkreślił, że ukazuje nam ono m.in. sens podjętej przez Chrystusa ofiary. Zwrócił uwagę, że zaakcentowane zostało w nim doświadczenie jedności i wspólnoty, ale także kielicha, który prowadzi nas do rzeczywistości ofiary, Ksiądz Kanonik zwrócił uwagę, że obecnie akcentujemy znaczenie Eucharystii jako dziękczynienia, a mniej dostrzegamy charakter ofiary. Może to być związane z ucieczką współczesnego człowieka przed tym co wymaga trudu, wysiłku, poświęcenia. Mamy wszystko na wyciagnięcie ręki. Możemy mieć także Boga na wyciągnięcie ręki, zwłaszcza wtedy kiedy wychodzi wśród nas. Nie wyciągamy po Niego naszych rąk i serc, bo boimy się, by nie zaprosił nas do udziału z nim w ofierze.
     Jak podkreślił celebrans Ewangelia – Mowa Eucharystyczna Pana Jezusa jest zaproszeniem Jezusa skierowanym do nas, byśmy chcieli mieć Go w naszej codzienności, aby razem z nim odkrywać prawdę o nas samych, naszym życiu w pokorze milczenia przed nim, także na adoracji.
     Ks. Kanonik Krzysztof zaznaczył, że za chwilę wyjdziemy w procesji z Jezusem na ulice naszego miasteczka, do czterech ołtarzy, by mógł zobaczyć, gdzie mieszkamy, pracujemy, uczymy się. Potem Najświętszy Sakrament schowamy w tabernakulum, odłożymy na bok chorągwie , feretrony. Zakończy się uroczystość, powrócimy do naszej codzienności. Kończąc powiedział: „Istota dzisiejszego dnia to właśnie umiejętność przejścia od celebracji do codzienności. To uświadomienie sobie, że samemu mam stać się hostią złożoną Bogu na patenie życia”.
     Wiele ważnych słów padło w tej homilii. Trzeba mieć nadzieje, że pobudziły one uczestniczących w uroczystej sumie wiernych do refleksji, a w konsekwencji do podjęcia kroków mających docenienia daru obecności Jezusa w naszym życiu. Po Mszy Świętej z Jezusem ukrytym pod postacią Chleba wyruszyliśmy w procesji do czterech ołtarzu. Krzyż, chorągwie, feretrony, poduszki z emblematami religijnymi niesione przez dzieci poprzedzały w procesji Jezusa ukrytego pod postacią Chleba niesionego w monstrancji. Tuż przed kapłanem niosącym monstrancje szły dziewczynki sypiące kwiatki.
     Przy pierwszym ołtarzu po odczytaniu Ewangelii rozważane były słowa: „Eucharystia dana i zadana kościołowi”. Ksiądz Proboszcz podkreślił, że Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa jako najważniejszy dar. Zaakcentował, że Kościół nieustannie przygotowuje paschę dla Pana , ale jest jednocześnie jest miejscem, przestrzenią, w której Pan urządza Paschę ze swoimi uczniami. To Kościołowi podkreślił ks. Kanonik – powierzona została troska o największy dar wiary: Eucharystię.
     Przy drugim ołtarzu, który w tym roku został usytuowany przy figurze Najświętszego Serca Pana Jezusa zatrzymaliśmy się nad słowami „Kościół posłany do świata”. Tu ksiądz Kanonik Krzysztof zaakcentował, że Kościół nie może koncentrować się wyłącznie na sobie i swoich sprawach. Jest odpowiedzialny za ludzi szukających prawdy, sensu , miłości. .Kościół ma za zadanie troskę o zagubionych, poszukujących. Chrystus jest zatroskany o każdego człowieka i nie chce , by nikt nie odszedł od Niego pokrzepiony.
     Na trzecim ołtarzu przeczytać można było hasło: „ Kościół żyje Eucharystią”.. Przy tym ołtarzu ks. Kanonik podkreślił, że historia uczniów zmierzających do Emaus pokazuje nam, że Chrystus nieustannie jest z Kościołem, jest obecny w na szlaku historii, zwłaszcza w momentach po ludzku trudnych. Jest nieustannie w Kościele i z Kościołem, jest ze swoimi uczniami, ze swoim Słowem, ale przede wszystkim w Eucharystii. Dlatego, jak podkreślił ks. Proboszcz tak ważne jest karmienie się Eucharystią, adoracja, gdyż pozwalają one doświadczyć Jego czułości, miłości, bliskości.
     Czwarty ołtarz stanął przy grocie lourdzkiej. Umieszczono na nim słowa: „Kościół –sługa jedności”. Tu zebrani usłyszeli słowa mówiące o tym, że świat jest pełen różnych podziałów, a w myśl słów Chrystusa Kościół ma za zadanie troszczyć się o jedność, przezwyciężać podziały, konflikty. Ma stawać się zaczynem pojednania i pokoju.
     Tu zostało udzielone błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem na cztery strony świata i wybrzmiało Te Deum.
     Pięknie wykonane ołtarze, udekorowane domy świadczyły o tym, że Jezus w hostii ukryty, który w tym dniu opuszcza mury świątyni, był Gościem oczekiwanym. Dziewczęta sypiące kwiaty przed kapłanem, który niósł Jezusa ukrytego Najświętszym Sakramencie, nasza orkiestra parafialna z pewnością pomogły nam w głębszym przeżyciu tej niezwykłej uroczystości. Na tę niezwykłą wizytę Pana z nieba zostało przygotowane także miejsce w sercach wielu parafian, którzy przyjęli Jezusa ukrytego pod postacią Chleba w komunii św.
     Do czwartku włącznie odbywać się będą w naszej wspólnocie procesje eucharystyczne wokoło kościoła. Należymy już, niestety, do nielicznych parafii w Polsce, gdzie procesje odbywają się zarówno rano, jak i wieczorem (godz. 6:30 i 18:30). To piękne świadectwo naszej wiary, czci i trwania przy Chrystusie w hostii utajonym, a także wierności tradycjom przodków, którzy przekazali nam dar wiary. My, mikstaczanie. bardzo je sobie cenimy i chcemy je przekazać kolejnym pokoleniom…


Zdjęcia