Nasza parafialna droga do Emaus

09.04.2023r.

„Tego samego dnia dwóch z nich szło do wsi zwanej Emaus, odległej od Jeruzalem sześćdziesiąt stadiów” (Łk 24,13)

     Nasza Mikstacka droga do Emaus jest znacznie krótsza niż ta, w którą wybrali się dwaj uczniowie Jezusa. Przemierzają ją mikstaccy parafianie od pokoleń, prowadzi nas ona z kościoła farnego pw. Trójcy Świętej na Wzgórze do Sanktuarium Świętego Rocha.
     W Sanktuarium Świętego Rocha nie ma procesji rezurekcyjnej w czasie, której ogłaszana jest światu radosna nowina o zmartwychwstaniu Chrystusa. Co roku o godz. 15:00 w Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego wyruszamy z kościoła Trójcy Świętej w procesji z figurą Chrystusa Zmartwychwstałego, z paschałem, chorągwiami i feretronami do Sanktuarium. Idąc w procesji ogłaszamy światu radosną nowinę, że Pan zmartwychwstał, prawdziwie zmartwychwstał.
     W tym roku zanim wyruszyliśmy na naszą mikstacką drogę do Emaus odmówiliśmy w kościele pw. Świętej Koronkę do Miłosierdzia Bożego, odprawiamy bowiem nowennę przygotowująca nas do Święta Miłosierdzia. Natomiast przemierzając uliczkami miasta odprawiliśmy nabożeństwo Drogi Światła, podczas którego rozważaliśmy 14 spotkań ze zmartwychwstałym Panem.
     O godzinie 16:00 w Sanktuarium sprawowana była Msza Święta.
     W słowie skierowanym do zebranych celebrans podkreślił, że jeśli chcemy kogoś przekonać do swoich racji używamy różnych argumentów, środków perswazji. Zaznaczył, że gdy wyjdziemy na poziom niedostrzegalnego dla oka świata wiary, rzecz nabiera wyjątkowego znaczenia. Wielkanocny poranek zaskakuje nas w swoim wymiarze. Zanurza nas w głębię refleksji, docierającej do nas w wielkanocnym orędziu. Nawiązując do pierwszego czytania kaznodzieja podkreślił, że stający przed nami Piotr przeszedł niezwykłą przemianę od prostego rybaka od zachwytu przemienienia Jezusa na Górze Tabor, przez zaparcie się Mistrza. Wszystko to zostaje odmienione - jak podkreślił celebrans – gdy Piotr stając przy pustym grobie odnajduje prawdę o sobie, o życiu, które istnieje po śmierci. W domu centuriona złożył jednoznaczne świadectwo o zmartwychwstaniu Chrystusa. Zarówno apostołów św. Piotr jak i św. Jan przy pustym grobie dostrzegają to czego dotychczas nie widzieli i pojmują to czego dotychczas nie pojmowali. W domu centuriona w osobie św. Piotra przemawia Kościół głosząc trudną do pojęcia rozumem prawdę - nowe życie. Kontynuując kaznodzieja podkreślił, że Wielkanoc jest zaproszeniem do pozostawienia na boku rozumu, po to by dostrzec to czego nie da się zamknąć w wymiarze fizycznej przestrzeni. Uwierzyć w to co głosi Kościół to pierwszy stopień podążania drogą wiary – zaakcentował ks. kanonik. Drugi stopień to uwierzyć Kościołowi, że to prawda i pójść za nim to stopień kolejny. Kaznodzieja zaznaczył, że pusty grób odmienił Piotra, Jana i wszystkich popatrzyli na to miejsce oczyma wiary. Kontynuując celebrans zaakcentował, że teraz kolej na nas, by dotykając nowego życia zmienić oblicze świata. Kończąc ks. kan. powiedział: „Oby świadectwo naszej wiary było na tyle mocne, by wszyscy patrząc na nasze życie mogli jednocześnie odmienić siebie”.
     Pan, tak jak dla uczniów zdążających do Emaus przygotował nas ucztę, w czasie której mogliśmy przyjąć Jego Ciało. Wielu to zaproszenie na ucztę przyjęło.
     Czym jest nasza Mikstacka droga do Emaus? Przede wszystkim okazją do głoszenia dobrej nowiny o zmartwychwstaniu Chrystusa, czasem refleksji, szukania Boga w naszym życiu, okazją do przeżycia 14 spotkań ze zmartwychwstałym Panem. Jest także świadectwem naszej wiary. Jak napisał św. Paweł „A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara” (1 Kor 15,14). Wierzymy, że Chrystus prawdziwie zmartwychwstał, nie chcemy zatrzymywać tej radosnej wieści dla siebie. Chcemy zanieść ją tym, do których być może jeszcze nie dotarła.


Zdjęcia