50-lecie kapłaństwa
Ks. Kanonika Andrzeja Grabańskiego

03.06.2023r.

„ Niech będę dla innych chlebem, jak Ty jesteś nim dla mnie każdego dnia” ( z obrazka prymicyjnego)

     Jubileusze są zawsze okazją do dziękczynienia Bogu i ludziom. To właśnie w duchu dziękczynienia Panu Bogu za dar powołania w 50 rocznicę świeceń kapłańskich stanął przy ołtarzu 3 czerwca w sanktuarium Matki Boskiej Kotłowskiej ks. kan. Andrzeja Grabańskiego, który w latach 1975- 1980 posługiwał tu jako wikariusz. Wielu parafian mikstackich pamięta Jubilata z tamtego okresu, gdyż prowadził katechezę dla młodzieży. Słowa powitania skierował do Księdza Jubilata i zgromadzonych w sanktuarium kustosz tego miejsca ks. Łukasz Ograbek.
     Święcenia kapłańskie przyjął ks. kan. Andrzej Grabański w katedrze poznańskiej z rąk Abpa Antoniego Baraniaka. We wprowadzeniu do Mszy św. Ksiądz Jubilat podkreślił, że Eucharystia ta jest dziękczynieniem za dar powołania i pół wieku posługi kapłańskiej. Podkreślił, że zebrani w świątyni są częścią Jego kapłańskiej drogi, gdyż z każdą z osób spotkał się na jakimś etapie swego życia, w różnych miejscach, w których stawiał go Bóg. Jednocześnie dodał, że nie zawsze kapłaństwo jest doceniane przez samych, ale i ludzi, którym posługują.
     Homilię podczas tej Mszy św. wygłosił ks. Marcin Janecki, dyrektor Caritas Archidiecezji Poznańskiej. Kaznodzieja przypomniał, że Jubilat przyjął święcenia kapłańskie 24 maja 1973 roku. Zwrócił uwagę, że udział w jubileuszu skłania do refleksji, jak przeżywać tak piękną rocznicę otrzymania święceń kapłańskich. Zaznaczył, że przygotowując się do homilii natknął się na wydarzenie, które miało miejsce również 24 maja, ale w 1844 roku. Wyjaśnił, że w tym dniu Samuel Morse przesłał pierwszą wiadomość telegraficzną, która brzmiała „Co Bóg uczynił”. Ksiądz Marcin podkreślił, że te słowa przychodzą dziś do Księdza Kanonika Jubilata i stają się pytaniem co Bóg uczynił w Jego życiu przez tyle lat, dróg, którymi Go prowadził. Następnie przywołał słowa jednego z jubilatów - Ks. Bernarda Cegły- wypowiedziane podczas Mszy św. sprawowanej z okazji jubileuszu w katedrze poznańskiej: „Było nas wyświęconych 36, jubileuszu doczekało 21. Pozwolił nam dobry Bóg służyć Mu i Jego Kościołowi w czasach szczególnych: komunizm, Solidarność, Polak papieżem, wolne wybory, demokracja, przemiana mentalności, gorliwość religijna i obojętność, pandemia, wojna w Ukrainie”. Zaakcentował, że co Bóg uczynił w życiu Ks. Jubilata wie najlepiej On sam, ale także każdy kogo spotkał na drodze kapłańskiego posługiwania. Wyjaśniając biblijne znaczenie jubileuszu podkreślił, że jest on czasem radości, czasem dziękczynienia Bogu za wszystko czym nas obdarował. Skierował słowa zachęty do zebranych w kotłowskim wieczerniku, by zapytali siebie, co Bóg uczynił w naszym życiu.
     Kontynuując przypomniał, że 24 maja 1543 roku zakończył swoje życie Mikołaj Kopernik, który jak się mówi „wstrzymał Słońce ruszył Ziemię”. Ksiądz Marcin pytał: „Kto jest Słońcem dla nas chrześcijan? Kto jest Słońcem dla każdego kapłana? W jego blasku to każdy kapłan i jego powołanie ma sens. Tym Słońcem jest Chrystus. Nawiązując do słów jutrzni kaznodzieja podkreślił, że to właśnie w blasku tego słońca kapłan podejmuje drogę powołania. Następnie Ksiądz Marcin nawiązał do słów, które Jubilat umieścił na obrazku prymicyjnym „ Niech będę dla innych chlebem, jak Ty jesteś nim dla mnie każdego dnia”. Zaakcentował, że Ksiądz Kanonik przez te pięćdziesiąt lat niósł do ludzi Jezusa, a nie siebie. Nawiązując do słów Ewangelii głoszący homilię kapłan podkreślił, że zapewne w życiu Jubilata było wiele takich dni, kiedy wracał wieczorem zmęczony, ale i zadowolony z tego co udało się w tym dniu dokonać. Kaznodzieja zaakcentował, że powołanie jest wielkim darem i jeżeli Pan wybiera to daje siłę i prowadzi. Zaznaczył, że przez te pięćdziesiąt lat zmienił się świat, ludzi, Kościół, ale Chrystus jest ciągle ten sam. Zwrócił uwagę, że naśladowanie Chrystusa jest możliwe tylko wtedy, kiedy będziemy się na Nim opierać. Ksiądz Marcin podkreślił potrzebę otwarcie się na przyjęcie darów, które otrzymujemy od Boga. Zwrócił uwagę na potrzebę wdzięczności Panu, bo każdy z nas jest Jego darem. Nawiązując do słów wypowiadanych przez kapłanów podczas Mszy św. „ Nie pozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie” kaznodzieja życzył Księdzu Jubilatowi, by żył nimi i były obecne niezależnie od tego co przeżywa, by był wierny Chrystusowi, który nigdy człowieka nie opuszcza.
     Podczas tej Eucharystii nie mogło oczywiście zabraknąć życzeń skierowanych do Księdza Jubilata. Jako pierwsze odczytane zostały życzenia skierowane do Jubilata przez Abp Stanisława Gądeckiego. Następnie złożyli je i przedstawiciele parafii, wspólnot i grup, w których na przestrzeni pół wieku posługiwał. Ks. Kanonik sprawował posługę kapłańską w Gorzycach Wielkich, Kotłowie, Lesznie, Poznaniu, Żydowie, Szamotułach, Nowym Tomyślu. Wypowiadane słowa życzeń były podziękowaniem za posługę pełnioną w poszczególnych parafiach, za życzliwość, otwartość, zaangażowanie.
     Słowa życzeń popłynęły także od współbraci kapłanów z dekanatu mikstackiego. To w Mikstacie Ks. Kanonik Andrzej zamieszkał na emeryturze i w tej wspólnocie, na ile pozwalają Mu siły i zdrowie posługuje. Przed końcowym błogosławieństwem słowa podziękowania do zebranych w kotłowskim sanktuarium skierował Ksiądz Jubilat. Podziękował wszystkim za udział w Eucharystii, za wspólnotę modlitwy, za życzenia i życzliwość, Słowa podziękowania popłynęły do przybyłych pocztów sztandarowych strażaków, harcerzy, Bractwa Kurkowego i Pieszej Poznańskiej Pielgrzymki na Jasną Górę. Nie przypadkowo znalazł się tu poczet Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę, gdy przez wiele lat Ks. kanonik Andrzej był jej kierownikiem.
     Uroczystość uświetnił chór parafialny z Mikstatu prowadzony przez s. Beatę Czop.
     Księdzu Kanonikowi Andrzejowi życzymy szczęść Boże na dalsze lata posługi kapłańskiej. Niech Pan, który Księdza wybrał i powołał udziela obficie swoich łask, obdarza zdrowiem i pozwoli cieszyć się obfitymi owocami pasterskiej posługi!


Zdjęcia