Święta Agata uczczona

09.02.2025r.

„Boski Zbawicielu, daj za przyczyną św. Agaty, abyśmy nie służyli światu i grzechowi, lecz jedynie Tobie”( modlitwa)

     W naszym kościele parafialnym w ołtarzu bocznym znajduje się obraz świętej Agaty. Chociaż wspomnienie liturgiczne św. Agaty dziewicy i męczennicy obchodzone jest w 5 lutego, to stało się już tradycją w naszej wspólnocie, że uroczysta suma odpustowa ku jej czci sprawowana jest w niedzielę. W tym roku uroczystości odpustowe przypadły na dzień 9. lutego. Tak jak stało się to już tradycją, sprawowali ją kapłani z Domu Księży Emerytów Jana Pawła II z Ostrowa Wielkopolskiego.
     Uroczystej sumie przewodniczył i kazania wygłosił ks. kan. Zygmunt Lewandowski.
     Kaznodzieja zaznaczył, że jest tradycją, że odpust św. Agaty przeżywają wraz z parafianami księża seniorzy. Zaznaczył, że parafia słynie z odpustu św. Rocha, natomiast odpust ku czci św. Agaty pozostaje w cieniu. Celebrans przypomniał najważniejsze wydarzenia z życia świętej patronki. Przypomniał, że przyszła na świat w Katanii około 231 roku w arystokratycznej rodzinie. Po przyjęci chrztu postanowiła żyć dziewictwie. Odznaczała się niezwykłą urodą. O jej rękę zabiegał senator rzymski Kwitaniusz. Agata odrzuciła jego propozycję małżeństwa i dlatego była prześladowana. Była okrutnie torturowana, mimo wszystko pozostała wierna Boskiemu Oblubieńcowi. Poniosła śmierć męczeńską mając 16 lat. Celebrans podkreślił, że jej grób został otoczony czcią przez chrześcijan, który modlili się przez wstawiennictwo św. Agaty. Kiedy w rok po jej śmierci podczas wybuchu Etny lawa zatrzymała się tuż przed Katanią. Mieszkańcy miasta wierzą, że to właśnie św. Agacie zawdzięczają ocalenie. Święta Agata jest patronką miasta, a w dniu jej liturgicznego wspomnienia mieszkańcy uczestniczą w procesji podczas, której ulicami miasta są niesione jej relikwie. Ksiądz kan. Zygmunt przypomniał, że w naszym kraju w wielu miejscach we wspomnienie św. Agaty błogosławi się chleb, sól i wodę, by chroniły nas i nasze domostwa przed pożarami i innymi kataklizmami. W dalszej części homilii celebrans postawił pytanie po co wpatrywać się w postać kogoś, kto żył w tak odległych czasach. Odpowiadając, kaznodzieja zaakcentował, że mimo upływu lat są pewne wartości o których wyznawcy Chrystusa powinni pamiętać. Wskazał, że św. Agata uczy nas jak świadczyć o Bogu, a także wierności jak być Mu wiernym. Uczy nas także miłości do tych, którzy nas prześladują i żyć nadzieją pokładaną w Bogu. Nawiązując do hasła roku jubileuszowego Pielgrzymi nadziei celebrans zachęcił, by zastanowić się czym jest nadzieja pokładana w Bogu. Przypomniał, że są trzy cnoty: wiara, nadzieja i miłość. Określając występujące między nimi zależności wskazał na obraz, na którym są one przedstawione jako trzy kobiety noszące imiona: Wiara, Nadzieja i Miłość. Miłość karmiła potrzebujących, Nadzieja spoglądała z ufnością w niebo, obie zaś opierały się na Wierze, która ramionami obejmowała krzyż. Kaznodzieja zaakcentował, że często słyszymy słowo nadzieja. Pytał, czym jest nadzieja w chrześcijańskim życiu, gdzie można ją odnaleźć. Celebrans przywołał definicję nadzieli zawartą w Katechizmie Kościoła katolickiego „ Nadzieja jest cnotą teologalną, dzięki której pragniemy jako naszego szczęścia Królestwa niebieskiego i życia wiecznego, pokładając ufność w obietnicach Chrystusa i opierając się nie na naszych siłach, ale na pomocy łaski Ducha Świętego”( 1817). Wyjaśniając zaznaczył, że nadzieja jest skuteczna wtedy, kiedy oparta jest na wierze i Bogu. Przenika ona całe życie człowieka i ma go doprowadzić do zbawienia. Ksiądz kanonik zaakcentował, że ważne jest, by wiara, nadzieja i miłość były w naszym życiu ze sobą powiązane. Kontynuując celebrans wskazał, że nadzieja ukazuje się poprzez czyn, a takim czynem jest m.in. modlitwa. Podkreślił, że człowiek, który żyje nadzieją potrafi złożyć ręce do modlitwy. Zwrócił na to uwagę Papież Benedykt XVI w encyklice „Spe Salvi”. Ks. Kanonik przytoczyła z tej encykliki następujące słowa: „Jeśli nikt mnie już więcej nie słucha, Bóg mnie jeszcze słucha. Jeśli już nie mogę z nikim rozmawiać, nikogo wzywać, zawsze mogę mówić do Boga”. Kaznodzieja zachęcał, by sytuacjach po ludzku beznadziejnych składać ręce do modlitwy i u Boga szukać nadziei. Zaakcentował, że nadzieja pozwala nam dalej żyć, gdy po ludzku wszystko wydaje się stracone. Kończąc homilię celebrans powiedział: „Obyśmy i my mieli taka nadzieję, która nas zbliży do Jezusa, umocni naszą miłość ku Bogu i da nam radośnie przeżywać nasze życie, bo we wspólnocie z Bogiem”.
     Wiele ważnych słów i wskazówek wypływających z hasła przeżywanego roku jubileuszowego wybrzmiało w tej homilii. Potrzebujemy otwarcia naszych serc na przykład życia św. Agaty, potrzebujemy pogłębionej refleksji nad istotą nadziei chrześcijańskiej. Skierowane do zebranych w mikstackiej świątyni słowa ks. kan. Zygmunta z pewnością nam w tym pomogą.
     Po zakończonej Eucharystii ks. kanonik pobłogosławił chleb, sól i wodę. Mają one chronić przed pożarami, podróżujących i kierowców przed nieszczęśliwymi wypadkami, podane zwierzętom mają chronić je przed chorobami. Kawałek chleba pobłogosławiony w dzień odpustu Świętej Agaty zabierany przez tych, którzy wyjeżdżają na dłużej ma ułatwić rozłąkę. Wiele pięknych tradycji świadczących o głębokiej wierze i zaufaniu Bogu związanych jest ze wspomnieniem Świętej Agaty. Jedno z przysłów mówi: „Gdzie Święta Agata, bezpieczna tam chata”, a przecież ta uroczystość świadczy o tym, że patronuje Ona naszej wspólnocie, jest w niej obecna, Jej kult pozostaje żywy w naszej wspólnocie.
     Dyrektor Domu Jana Pawła II ks. Mateusz Kasprzak podziękował ks. proboszczowi za zaproszenie na uroczystości odpustowe ku czci św. Agaty, za przekazywane intencje za zmarłych parafian.
     Udział w tej uroczystości Księży Emerytów jest dla nas z jednej strony wielką radością, gdyż to dla nas zaszczyt, gościć tych zasłużonych dla naszej kaliskiej diecezji kapłanów. To kapłani, którzy mimo, iż osiągnęli wiek emerytalny i mogliby korzystać z zasłużonego odpoczynku chcą w dalszym ciągu na tyle na ile im pozwalają siły służyć Bogu, Kościołowi i ludziom. To dla nas wielkie świadectwo wiary…

Zdjęcia