Wielki Czwartek w naszej parafii

06.04.2023r.

„Ludu kapłański, ludu królewski,
Zgromadzenie święte,
ludu Boży,
Śpiewaj Twemu Panu!”
( z pieśni)

     Wielki Czwartek rozpoczyna Święte Triduum Paschalne. Jest dniem ustanowienia Eucharystii i Kapłaństwa. Był to dzień dziękczynienia za wielki dar, który pozostawił nam Pan. Eucharystia jest dziękczynieniem, centrum naszego chrześcijańskiego życia. Mszy Wieczerzy Pańskiej przewodniczył ks. kanonik Krzysztof Ordziniak. Przy ołtarzu stanęli z nim ks. kan. Andrzej Grabański i ks. kan. Grzegorz Ignor. Kapłani dziękowali Panu Bogu za dar powołania i prosili o nowe i święte powołania kapłańskie i zakonne. Zebrani w parafialnym wieczerniku otoczyliśmy duszpasterzy modlitwą. W takim nie nie mogło zabraknąć życzeń i słów podziękowań dla Kapłanów. Chociaż na co dzień nie zawsze doceniamy rolę i znaczenie Eucharystii i kapłanów w naszym życiu to warto czasami podjęć taką refleksję…
     W Wielki Czwartek po uroczyście odśpiewanym „Chwała na wysokości” zamilkły dzwony, dzwonki oraz organy. Ta cisza w czasie trwała przez cały Wielki Piątek, a w Wielką Sobotę aż do Liturgii Wigilii Paschalnej.
     W homilii celebrans zaznaczył, że zakończył się Wielki Post i wyraził nadzieję, że chociaż trochę przygotowaliśmy się w tym czasie do świąt. Jednocześnie wskazał, że rozpoczynamy najważniejszą i najdłuższą liturgię w roku Święte Triduum Paschalne. Ksiądz kanonik zachęcał zebranych, by weszli w liturgię Triduum Paschalnego jako całość, gdyż jest to jedna liturgia. Czwartkowa liturgia nie kończy się błogosławieństwem, ale przeniesieniem Pana Jezusa do ciemnicy. Zostaje obnażony ołtarz dla podkreślenia, że liturgia się nie skończyła. Kontynuując kaznodzieja wyjaśnił, że piątkowa liturgia nie rozpocznie się tak jak zawsze znakiem krzyża, ale leżeniem kapłana w geście uniżenia przed ołtarzem krzyżem. Również i ta liturgia nie kończy się błogosławieństwem, ale przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do grobu Pańskiego. Wychodzimy z tej liturgii w rozproszeniu wtedy kiedy sami o tym zadecydujemy. Sobotnia liturgia wieczorna także nie rozpoczyna się od znaku krzyża, ale od ogniska, od którego zostanie zapalony paschał. Dopiero liturgię Wigilii Paschalnej zakończy błogosławieństwo i formuła rozesłania. Kaznodzieja podkreślił, że liturgia Triduum Paschalnego trwa trzy dni, chociaż tylko część tego czasu przeżywamy we wspólnocie Kościoła. Ksiądz kan. zachęcał do udziału w adoracji, ale jednocześnie wyjaśnił, że także czas spędzony w pracy, czy przy wykonywaniu obowiązków domowych także przynależy do liturgii. Kontynuując celebrans podkreślił, że w Wielki Czwartek przeżywamy pamiątkę ostatniej wieczerzy, podczas której zostały ustanowione sakramenty Eucharystii i Kapłaństwa. Nawiązując do czytań ksiądz proboszcz wyjaśnił, że mówi się o passze Jezusa jako o przejściu ze śmierci do życia, ale także o naszych paschach, kiedy wychodzimy z naszych zniewoleń, grzechów, kompleksów, niewiary we własne siły do wolności od nich, do życia. W dalszej części homilii celebrans zachęcał zebranych, by odkrywali, że nie są sami. Nawiązując z kolei do drugiego czytania ks. kan. Krzysztof zaakcentował, że św. Paweł potwierdza, że Chrystus ustanowił Eucharystię i jest tym Barankiem, który przychodzi zawsze na słowa kapłana. Kaznodzieja zaznaczył, że Eucharystia jest nam potrzebna po to, byśmy potrafili kochać, przebaczać, służyć. Nawiązują do słów Ewangelii według św. Jana celebrans podkreślił, że nie koncentruje się on na ustanowieniu sakramentu kapłaństwa i Eucharystii, ale na geście obmywania nóg uczniom przez Jezusa. Kaznodzieja zaakcentował, że gest ten ma nam uświadomić, że chrześcijaństwo zmienia świat z pozycji miłości, przebaczenia, a nie władzy absolutnej. Kaznodzieja zachęcał do adoracji Jezusa w ciemnicy i przemiany naszego życia, chociaż małymi krokami, byśmy potrafili miłować, przebaczać, służyć.
     Po homilii miał miejsce ryt obmycia nóg mężczyznom przez przewodniczącego celebracji Mszy Wieczerzy Pańskiej. Jest to gest wyrażający postawę służby, ale i pokory.
     Podczas tej liturgii poświęcone zostały szatki dzieci, które niebawem po raz pierwszy przyjmą Pana Jezusa do swego serca. ( galeria nr 1).
     Po Eucharystii w procesji Najświętszy Sakrament został przeniesiony do tzw. „ciemnicy”. Następnie został obnażony ołtarz. W „ciemnicy” adorowaliśmy Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie do godz. 22.30. Czuwaliśmy z Jezusem i przy Jezusie w wieczór poprzedzający dzień Jego męki i śmierci. ( galeria nr 2).