Wielki Piątek w naszej parafii

07.04.2023r.

„Kto u stóp krzyża swą duszę zniża,
Na tego spojrzy łaskawie.
Jezus, Zbawiciel i Odkupiciel
Da pomoc Boską w wszej sprawie”
( z pieśni)

     Wielki Piątek jest kontynuacją Świętego Triduum Paschalnego. Jest dniem męki i śmierci Pana Jezusa. Od samego rana rozpoczęła się w naszym kościele adoracja Najświętszego Sakramentu. Jest to dzień refleksji i zadumy i taka atmosfera panowała w naszej świątyni. Co jakiś czas otwierały się i zamykały drzwi naszego kościoła. Ludzie przychodzili, by w tym szczególnym czasie chociaż na chwilę zatrzymać się na modlitwę. Modlitewne czuwanie podjęli także ministranci.
     O godz.15:00 czciciele Bożego miłosierdzia spotkali się na koronce, którą poprowadził ks. kan. Krzysztof Ordziniak. W tym dniu zgodnie z życzeniem Pana Jezusa wyrażonym słowach skierowanych do św. s. Faustyny rozpoczęła się w naszym kościele nowenna przed Świętem Miłosierdzia. Przygotowaniem do tego święta ma być nowenna polegająca na odmawianiu przez 9 dni, poczynając od Wielkiego Piątku, Koronki do Miłosierdzia Bożego. Święto Miłosierdzia Mojego wyszło z wnętrzności [Moich] dla pociechy świata całego (Dz. 1517) – powiedział Jezus do s. Faustyny. ( galeria nr 1).
     Liturgię Wielkiego Piątku poprzedziło nabożeństwo Drogi Krzyżowej. Poprowadził ją ks. proboszcz Krzysztof Ordziniak. Wyjątkowego znaczenia nabierały w tym dniu słowa: „ Któryś za nas cierpiał rany (...) zmiłuj się nad nami”. ( galeria nr 2).
     Liturgii Wielkopiątkowej, która rozpoczęła się w naszym kościele o godz.18:30 przewodniczył ks. proboszcz. Cisza i modlitewne skupienie zapanowały w kościele, gdy kapłan w tzw. geście właściwym Wielkiego Piątku leżał krzyżem przed ołtarzem.
     Podczas tej liturgii kolejny raz mieliśmy okazję wsłuchać się w opis męki i śmierci Pana Jezusa. Została ona odczytana z podziałem na role. Pomogła nam ona w głębokim przeżyciu wielkiej Tajemnicy miłości Boga do człowieka.
     Słowa rozważania skierował do licznie zebranych w naszym kościele ks. kan. Krzysztof Ordziniak. Zwrócił uwagę, że Liturgia Wielkiego Piątku nie rozpoczyna się tak jak zwykle od znaku krzyża, ale od gestu właściwego Wielkiego Piątku podczas którego, kapłan leży krzyżem przed ołtarzem. Kaznodzieja zaznaczył, że ten gest leżenia krzyżem występuje także podczas świeceń kapłańskich. Podczas liturgii Wielkiego Piątku jest on przypomnieniem, że nie ma kapłaństwa bez krzyża. Ma on uświadomić wszystkim, że stajemy przed tajemnicą śmierci Chrystusa na krzyżu z miłości do nas. Nawiązując do koloru szat celebrans podkreślił, że nie jest on fioletowy, czy czarny jak na pogrzeb, ale czerwony, gdyż świętujemy krzyż chwalebny, zwycięski. Nawiązując do czytań ks. kanonik zaakcentował, że one także mówiły o krzyżu. Jest w nich zapowiedź Mesjasza, który odda życie za nasze grzechy otwierając nam niebo. Wskazują one, że mamy zbliżać się do ukrzyżowanego z ufnością jako do tego, który cierpi, gdy my cierpimy i jako do Tego, który cieszy się z naszego szczęścia. Z kolei nawiązując do słów Ewangelii ks. kanonik podkreślił, że jest ona opisem ostatniej drogi Chrystusa, o której słuchaliśmy w przejmującej ciszy i skupieniu. Opis ten pokazał nam, że Miłość została ukrzyżowana. Kaznodzieja wskazał, że przychodzą tu na myśl słowa pieśni „W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie” autorstwa ks. Karola Antoniewicza:

„1. W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie,
W krzyżu miłości nauka.
Kto Ciebie, Boże, raz pojąć może,
Ten nic nie pragnie, ni szuka.
2. W krzyżu osłoda, w krzyżu ochłoda
Dla duszy smutkiem zmroczonej,
Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie
W boleści sercu zadanej”.

     Kontynuując ks. kanonik zwrócił uwagę na modlitwę powszechną, odmawianą podczas liturgii Wielkiego Piątku. Podkreślił, że ma ona formę rozbudowaną. Jej istotą jest powierzenie całego świata Chrystusowi ukrzyżowanemu. Kaznodzieja zachęcał, byśmy w sercu dodali wszystkie sprawy, z którymi przyszliśmy na tę liturgię. Kontynuując ks. kanonik wyjaśnił istotę dalszych elementów liturgii Wielkiego Piątku. W sposób szczególny zachęcał do znalezienia czasu na adorację krzyża , na zatrzymanie przy nim na chwilę modlitwy. Kończąc ks. proboszcz powiedział: „Zatrzymajmy się, zamilknijmy, nie róbmy niepotrzebnego zamieszania. Liturgia trwa nadal”.
     Kolejnym elementem Liturgii Wielkiego Piątku było uroczyste wprowadzenie, odsłonięcie krzyża i jego adoracja. Krzyż adorowali najpierw kapłani, siostry zakonne posługujące w naszej parafii, ministranci. Po zakończonej liturgii przez całą noc i kolejny dzień taką okazję mieli wszyscy wierni. ( galeria nr 3).
     Po zakończonej liturgii Najświętszy Sakrament został przeniesiony do kaplicy Grobu Pańskiego, gdzie trwała całonocna adoracja. ( galeria nr 4). Wiele osób przyszło, by zatrzymać się w tym szczególnym czasie przy Chrystusie złożonym w Grobie i ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Tak jak to jest już tradycją w naszej parafii całonocną wartę przy Grobie Pańskim zaciągnęli druhowie OSP z Komorowa. Ich powołaniem jest służba Bogu i ludziom. W tę noc czuwali przy grobie Pańskim, dając w ten sposób świadectwo swojej wiary, ale także wierności tradycji. Tuż przy grobie Pańskim znalazło się miejsce dla krzyży wykonanych przez dzieci uczestniczące w spotkaniach Szkoły Świętego Rocha.