Zakończenie oktawy uroczystości
Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
w naszym sanktuarium

15.06.2023r.

„Słodki Chlebie Anielski
Pokarmie prawdziwy,
W Najświętszym Sakramencie
Bóg i człowiek żywy” (pieśń)

     15. czerwca przeżywaliśmy zakończenie oktawy uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. W mikstackiej parafii przez całą oktawę odbywały się rano i wieczorem procesje eucharystyczne. Nasza należy już niestety, do nielicznych w Polsce, gdzie w procesje odbywają się zarówno rano, jak i wieczorem. Co warto dodać uczestniczy w nich liczna rzesza wiernych. To piękne świadectwo naszej wiary, czci i trwanie przy Chrystusie w hostii utajonym, a także wierności tradycjom przodków, którzy przekazali nam dar wiary.
     Jest tradycją, że zakończenie oktawy odbywa się zawsze przy Diecezjalnym Sanktuarium Świętego Rocha. Jak co roku uczestniczyło w nim wielu mikstackich parafian, ale także tych, którzy mieszkają poza jej terenem, ale mają na cmentarzu groby swoich bliskich. O godz.18:30 Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył ks. proboszcz Krzysztof Ordziniak, współcelebransami byli ks. kan. Andrzej Grabański i ks. kan. Grzegorz Ignor.
     W słowie skierowanym do wiernych celebrans wskazał, że wielu jest mistrzów i dróg, które prowadzą do poznania Boga. Najważniejsze jest jednak korzystanie ze źródła. Zaznaczył, że najlepszym Mistrzem i źródłem poznania Boga jest Jezus. Podkreślił, że kontakt ze Słowem Bożym, Eucharystia, adoracja jest właśnie czerpaniem ze źródła, które prowadzi do prostoty serca, przemienia duchowo. Podkreślił, że Jezus zaprasza utrudzonych i obciążonych, by przyjęli Jego jarzmo, czyli powierzyli się Jego osobie. W dalszej części homilii zwrócił uwagę na to, jakie jest serce Jezusa, akcentując Jego łagodność, cichość, pokorę, delikatność, przelewanie miłość na tych, którzy chcą przebywać w Jego bliskości. Wskazał, że człowiek przyjmujący jarzmo Jezusa i żyjący w Jego bliskości cechuje się cierpliwością, dyskrecją, gotowością do przebaczenia i służenia innym. Podkreśli, że każdy z nas doświadcza trudności, które czasami sobie i innym stwarzamy. Chwile spotkania z Jezusem pozwalają inaczej spojrzeć na codzienność, wnoszą w życie pokój, harmonię, są odpoczynkiem, źródłem siły. Przywołał słowa C.K. Norwida, który napisał, że odpocząć oznacza „ począć na nowo”. Zachęcał wiernych, by polubili bycie przy Jezusie. Wtedy, jak podkreślił, będziemy mieli czas, by omówić z Nim swoje problemy, obawy. Kończąc zachęcał zebranych na Wzgórzu św. Rocha, by odpowiedzieli sobie na pytania; Jakie miejsce w ciągu dnia zajmuje mój kontakt z Jezusem? Czy doświadczam czasami bliskości serca Jezusa? Kilka ważnych wskazówek, ale i pytań zostało sformułowanych w homilii. Warto podjąć nad nimi refleksję. W naszej parafii mamy od rana do wieczora otwarte kościoły. Nie brakuje więc okazji, by pobyć w bliskości Jezusa.
     Po Mszy Świętej odbyło się wystawienie Najświętszego Sakramentu, odmówiliśmy Litanię do Serca Jezusowego. Następnie z Jezusem ukrytym pod postacią Chleba wyruszyliśmy alejkami cmentarnymi w procesji do czterech ołtarzy, które usytuowane były na cmentarzu. Procesja przechodziła wśród grobów naszych przodków. To im zawdzięczmy naszą wiarę, ale także tradycje, które z tak wielką pieczołowitością pielęgnuje się w naszej wspólnocie i przekazuje kolejnym pokoleniom. Myślą przewodnią haseł, która znalazły się na nich był Kościół. Procesję zakończyło błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem na cztery strony świata.
     Uroczystość uświetniła orkiestra parafialna.
     Następnie odbyło się poświęcenie wianków z ziół i kwiatów. To wyraz naszej wiary i zaufania Bogu. Przyniesione zostały pierwociny pól i łąk, by Bóg nam błogosławił, by nikomu nie zabrakło chleba powszedniego, bo tego będącego pokarmem dającym życie wieczne nigdy nie zabraknie. Ważne jest byśmy chcieli się nim karmić.
     Co warto podkreślić obrzęd błogosławienia wianków z kwiatów i ziół zanikł w wielu miejscach w naszym kraju. W Mikstacie odbywa się nadal. Zaznaczmy, że przynosi na niego wianki coraz więcej młodych. Myślę, że daje to gwarancje trwania tej pięknej tradycji ofiarowania Bogu pierwocin z pól, ogrodów i łąk.
     Warto zatrzymać się nad słowami modlitwy błogosławieństwa wianków kwiatów i ziół.

MODLITWA BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

     Panie, Boże wszechświata, Ty sprawiasz, że na ziemi rosną trawy, zioła i zboża na pożywienie ludziom i zwierzętom. Od Ciebie pochodzi obfitość wody i promieni słońca dla pól, sadów, ogrodów, łąk, pastwisk i lasów, aby wszystko, co się zieleni i rozkwita, owocowało, gdy przyjdzie czas zbiorów.
     Prosimy Cię, pobłogosław † przyniesione ku Twojej czci pierwociny zieleni tego roku: młode pędy zbóż, trawy, zioła i kwiaty. Zachowaj je od suszy, gradu, powodzi i wszelkiej szkody, aby wszędzie wzrastały, radowały oczy, przynosiły obfity owoc i mogły służyć zdrowiu ludzi i zwierząt. Spraw także, abyśmy trwając w Chrystusie jak gałązki w winnym krzewie i umocnieni Jego miłością w Eucharystii, mogli przynosić owoce dobrych czynów ku Twojej chwale. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.


Zdjęcia