Przygotowania do uroczystości
odpustowych w mikstackim sanktuarium
IV i V dzień nowenny

11.08.2021r.

„ Jesteśmy powołani do życia w wieczności do życia, które nie przemija. Czy żyję już w tej perspektywie?” ( ks. Dariusz Szyszka, Z homilii)

     To już czwarty dzień przygotowań do naszych uroczystości odpustowych. Tak jak nas przodkowie trwamy na nowennie i wsłuchujemy się w nauki rekolekcyjne, by pogłębić swoją wiarę, przemienić życie i przeżyć owocnie odpustowy czas.
     Prowadzący rekolekcje ks. Dariusz zachęcał nas byśmy postawili sobie pytania, czy jestem dorodnym ziarnem, które ma szansę na zwycięstwo w konkursie na najpiękniejsze ziarno. Jezus mówi o celu, które jest w ziarnie, czyli o powołaniu. Mamy być nie tylko ziarnem, ale mamy wydać plon - podkreślił kaznodzieja i zwrócił uwagę, że warto zadać sobie pytanie, czy pozwoliliśmy obumrzeć ziarnu, którym jest nasze powołanie. Powołanie jest nam dane przez Boga i powinniśmy je realizować każdego dnia. Każdy z nas jest powołany do świętości. To powołanie wynika z chrztu świętego i warto, jak zaakcentował kaznodzieja zaangażować się w jego realizację, to Pan Bóg pomoże nam odkryć drogę, którą dla nas przygotował. W dalszej części rozważania usłyszeliśmy, że codzienne obumieranie nie polega na ciągłym myśleniu o śmierci, ale o życiu. Ksiądz Dariusz zaakcentował, że w doczesności jesteśmy tylko pielgrzymami, a życie zaczyna się po śmierci. To jak długo będziemy żyli jest zapisane w Bożym planie, człowiek powinien się na ten plan zgodzić. Kontynuując kaznodzieja zwrócił uwagę, że trzeba tak ukochać życie wieczne, by być w każdej chwili przygotowanym na śmierć. Ksiądz Dariusz powiedział: „ Jesteśmy powołani do życia w wieczności do życia, które nie przemija. Czy żyję już w tej perspektywie?” – pytał. Zaznaczył, że wiele osób gromadzi różne rzeczy, nie potrafi dzielić się z innymi. Podkreślił, że zadanie, które stawia przed nami Bóg nie jest łatwe, ale wiele osób wybiera to co łatwe. Ten czas rekolekcji dany nam jest po to, żebyśmy uświadomili sobie, że jesteśmy chrześcijanami zawsze i wszędzie i musimy wiedzieć co to oznacza. Zaznaczył, że ważne jest byśmy od najmłodszych lat uczyli dzieci miłości do Jezusa. Przywołując postać św. Wawrzyńca kaznodzieja zachęcał, by postawić sobie pytanie, gdzie jest twój skarb chrześcijaninie XXI wieku? Zwrócił uwagę, że chrześcijańskim powołaniem jest służyć, a nie gromadzić dobra. Dawać innym to co mamy cennego. Uczy nas tego nasz patron, który miał wiele i wszystko rozdał. Ksiądz rekolekcjonista podkreślił, że uczy nas tego św. Roch, który pochylał się nad każdym potrzebującym pomocy człowiekiem. Charakteryzowała go wielka odwaga i zaufanie do Boga. Otrzymał łaskę uzdrawiania zarażonych. Nie oczekiwał żadnych nagród, bo jak kontynuował kaznodzieja, kto kocha Boga wie, jak ważne jest miłosierdzie. Zachęcał do postawienia sobie pytania o nasze uczynki miłosierdzia w czasie pandemii. Podkreślił, że wiara ma moc przekraczania niebezpieczeństw. Dalej pytał, czy mamy taką wiarę, by służyć innym z miłości do Boga i człowieka. Kończąc ks. Dariusz zachęcał, byśmy zainteresowali rekolekcjami naszych bliźnich.
     Kolejne ważne słowa zostały wypowiedziane w naszym sanktuarium w ten wtorkowy wieczór. Słów zachęcających do przemiany życia, do refleksji. Przed nami zapewne wiele pracy, pracy najtrudniejszej, pracy nad przemianą naszego postępowania, życia, naszych relacji z bliźnimi.
     Po zakończonej Eucharystii rozpoczęła się nowenna. Przewodniczył jej ks. wikariusz. Wiele próśb i podziękowań popłynęło kolejny raz ku niebu z naszego sanktuarium. On zapewne zaniesie je wszystkie przed Boży tron. Doświadczyliśmy wielokrotnie, że jest naszym skutecznym Patronem...
     W piątym dniu nowenny przygotowującej nas do uroczystości odpustowych ku czci naszego patrona koncelebrowanej Eucharystii przewodniczył ksiądz kustosz. Mieliśmy okazję wysłuchać kolejną naukę ks. Dariusza. Tym razem jej myślą przewodnią było braterskie upomnienie. Przyznamy chyba, że wielu z nas ma z tym problem. Jak wskazał kaznodzieje uczymy się podczas tych rekolekcji jak być dobrymi chrześcijanami. Podkreślił, że bycie chrześcijaninem nie jest dodatkiem do szczęście, ale szczęście samo w sobie. Zaznaczył, że człowiek musi swoim życiem przygotować się do świętości. W dalszej części ks. Dariusz zaznaczył, że Pan Bóg daje nam zaznaczył rzeczywistą jaką jest Kościół. We wspólnocie Kościoła mamy odnaleźć swoje miejsce. Mamy przeżywać radość z bycia jego częścią, w tej wspólnocie mamy się dzielić tym co otrzymaliśmy od Boga. Kaznodzieja zaakcentował, że św. Roch, tak jak inni święci kochał i kocha Kościół, ale ważne jest, by ci którzy są pielgrzymami na ziemi zawalczyli o Kościół i poczuli się za niego odpowiedzialni. Odnosząc się do życia św. Rocha ks. Dariusz zaakcentował, że św. Roch był tym, który kochała i służył. Jest to, kontynuował powinność chrześcijanina. Nawiązując do pielgrzymki św. Rocha do Rzymu zwrócił uwagę, że niekoniecznie trzeba pielgrzymować do Rzymu czy Ziemi Świętej, by kochać Kościół. Najważniejsze jest żebyśmy mieli poczucie tego, że jesteśmy jego cząstką i żyli tak, by drugi człowiek patrząc na nasze życie widział Chrystusa. Tak żył św. Roch. W dalszej części konferencji ks. Dariusz podkreślił, że pochylał się nad każdym człowiekiem, bo miał w sobie miłość do Boga i do drugiego człowieka. Powiedział, że miłość chrześcijańska polega na tym, że ja mam z siebie dawać wszystko. Miłosierdzie jest tym, które nie zna granic. Właśnie tym się sprawdza miłosierdzie, że człowiek pomimo różnego rodzaju zakazów pomaga tym, którzy są w potrzebie”. Zachęcał do postawienia sobie pytania, czy potrafimy zwrócić się w stronę drugiego człowieka miłością, kiedy on tego potrzebuje? Święty Roch pomagał zarażonym, a gdy jego pomoc nie była już potrzebna szedł dalej. Roch kochał Kościół, a teraz jest kolej na nas. Nawiązując do słów Ewangelii ks. rekolekcjonista podkreślił, że aby zrozumieć upomnienie braterskie musimy poczuć się częścią Kościoła. Zaakcentował, że ważne jest byśmy stojąc blisko siebie w kościele, ale przede wszystkim wtedy kiedy z niego wyjdziemy miłowali się tak jak nas nauczył Jezus. Pokreślił, że warto sobie postawić pytanie, czy potrafimy tak kochać. Dalej kaznodzieja zaakcentował, że kiedy uświadomimy sobie, że jesteśmy Kościołem i jesteśmy za ten Kościół odpowiedzialni możemy przejść do upomnienia braterskiego. Ksiądz Dariusz podkreślił, że „bez świadomości bycia Kościołem i odpowiedzialności za niego nie jesteśmy w stanie zrozumieć upomnienia braterskiego, bo będziemy je źle interpretowali”. Podkreślił, że należy piętnować grzech, ale nie wolno potępiać grzesznika. W dalszej części konferencji kaznodzieja zachęcał do postawienia sobie pytania: o co chodzi w upomnieniu braterskim, a następnie zwrócił uwagę na trzy jego punkty. Kończąc kaznodzieja zachęcał do rachunku sumienia z tego, na ile korzystamy z narzędzia jakim jest upomnienie braterskie.
     Kolejne ważne słowa usłyszeliśmy podczas piątego dnia nowenny. Padło w nim wiele pytań, które mają nam pomóc w przemianie naszego życia, bo jak wielokrotne podczas tych rekolekcji powtarzał kaznodzieja naszym powołaniem jest świętość. Trzeba do nich często wracać. Przed nami trudny, ale dający radość czas pracy nad sobą.
     Po mszy św. ku niebu popłynęły słowa modlitwy piątego dnia nowenny, a z nimi wiele próśb i podziękowań. Każdego dnia jest ich coraz więcej, bo sanktuarium nawiedza coraz więcej osób. Dla wielu z nich św. Roch jest skutecznym Świętym więc ufni jego wstawiennictwo wypisują swe prośby i podziękowania. Przewodniczący nowennowej modlitwie ks. kan. Krzysztof odczytuje je wszystkie.
     Zachęcamy do wysłuchania kolejnych nauk rekolekcyjnych.

     Link do nauki rekolekcyjnej wygłoszonej przez ks. Dariusza Szyszkę w IV dniu nowenny
https://drive.google.com/file/d/1GcvuqYoRERkleyIaf14Xl6zo35XL-nny/view?usp=sharing


Link do nauki rekolekcyjnej wygłoszonej przez ks. Dariusza Szyszkę w V dniu nowenny
https://drive.google.com/file/d/1W2fcpPzEfFmSQBx-Rntn4V4TLEMRuw4D/view?usp=sharing