Majowe nabożeństwo fatimskie AD 2020

13.05.2020r.

„Śpieszymy więc wszyscy wśród zmartwień i trosk,
by w ręce Twe złożyć niepewny nasz los.
Ave, Ave, Ave Maryja!
Zdrowaś, zdrowaś, zdrowaś Maryja”( z pieśni)

     Stało się już tradycją w naszej wspólnocie parafialnej, że w rocznicę pierwszego objawienia Matki Bożej w Fatimie, 13 maja rozpoczynaliśmy nabożeństwa, na których gromadziliśmy się 13 dnia każdego miesiąca do października. A co przyniosły nam ostatnie tygodnie? – doświadczenia pandemii korona wirusa, a z nim ograniczenia i rygory, poczucie lęku, niepewności o to co przyniosą kolejne dni. Do kogo w takiej sytuacji udają się dzieci? Oczywiście do Matki, do Tej, która wszystko rozumie, ukoi każdy ból, pociesz, wleje w serca nadzieję. Więc mimo pandemii, rozpoczęliśmy 13 maja AD nasze spotkania modlitewne z Fatimską Panią. Zgromadziliśmy się w naszym kościele o godz.20:00. W nawie głównej czekała na nas przybrana w kwiaty figura Pani z Fatimy. Tak jak zwykle, tylko maseczki na twarzach przybywających na nabożeństwa przypominały o panującej pandemii. Nabożeństwu przewodniczył Ks. kan. Krzysztof Ordziniak.
     Rozpoczynając nabożeństwo przywołał obraz z Rzymu z III niedzieli Wielkiego Postu, ( 13 marca) , kiedy to po raz pierwszy w tym mieście nie były sprawowane publicznie Msze święte. W tym dniu, jak wskazał Ks. proboszcz kościoły były co prawda otwarte, ale opustoszałe. Ci, którzy do nich zaglądali byli narażeni na spotkanie z patrolem policji. Ksiądz Krzysztof podkreślił, że do grona tych, którzy takie ryzyko podjęli należał papież Franciszek, który udał się do miejsc, które kojarzone są z modlitwą o uwolnienie od zarazy. Papież nawiedził bazylikę Santa Maria Maggiore, kościół św. Marcelego przy via del Corso. Ksiądz proboszcz zaakcentował, że udający się w tak trudnym czasie do tak ważnych dla Rzymian miejsc chciał im pokazać jak ważną rolę odgrywa wiara w Bożą moc, która potrafi przezwyciężyć największe trudności.
     Ponadto Ksiądz kanonik przypomniał zebranym, że 13. maja wspominamy rocznicę zamachu na świętego już dziś Jana Pawła II. Podkreślił Jego bezgraniczne zaufanie Maryi i do niego zachęcał zgromadzonych w naszym kościele.
     Podczas majowego nabożeństwa fatimskiego rozważaliśmy tajemnice chwalebne różańca. Towarzyszyła nam w nich s. Łucja. W modlitwie prosiliśmy o nadzieja dla nas wszystkich, polecaliśmy Maryi tych, którzy w tym ostatnim czasie odeszli od Kościoła, aby na nowo odnaleźli drogę do Boga. Rozważając tajemnicę zmartwychwstania Pana Jezusa Ks. proboszcz podkreślił, że Chrystus jest naszą drogą i zachęcał byśmy starali się do Niego upodobnić. Zaznaczył, że w zmartwychwstaniu Chrystusa umacnia się nasza nadzieja, której tak bardzo potrzebujemy. Druga tajemnica chwalebna stała się okazją do rozważania wniebowstąpienia Pana Jezusa. Ksiądz Krzysztof podkreślił, że dzięki zjednoczeniu z Chrystusem i dzięki Jego zasługom odtwarzając uczucia i przeżycia Syna Bożego będziemy stawali się miłym Ojcu. Jak zaznaczył, jest to droga, która zaprowadzi nas do zajęcia miejsca przygotowanego dla nas w niebie. Rozważając tajemnice zesłania Ducha Świętego przewodniczący nabożeństwu powiedział: „ Przez Ducha Bożego rodzi się w nas i wytryska życie nadprzyrodzone. Jest to woda łaski, w której musimy się zanurzyć i przyjąć ją, aby mogła z nas wytryskiwać, orzeźwiając oschłe dusze naszych braci i dając im możność rodzenia owoców życia wiecznego”. W kolejnej tajemnicy rozważaliśmy Wniebowstąpienie Maryi. Ksiądz Kanonik podkreślił w niej, że Bóg oddaje się objawia temu komu chce. Jeśli dobrze korzystamy z darów, które otrzymujemy wzrastamy w świętości i miłości stając się godnymi życia wiecznego. W rozważaniu piątej tajemnicy podkreślona została potrzeba wprowadzenia na świecie nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi. Kapłan przywołał tu słowa Maryi: „ Jeśli uczynicie to o czym wam mówię, zbawi się wiele dusz i nastąpi pokój”. Tak bardzo potrzebujemy tego pokoju w naszych sercach i w relacjach międzyludzkich.
     Modlitwę różańcową Ks. Proboszcz zakończył odczytaniem Aktu zawierzenia ludzkości Najświętszej Maryi Pannie wypowiedzianym przez papieża Franciszka w dniu 13 maja 2013 roku w Fatimie. Ksiądz Krzysztof zachęcał zebranych do duchowego włączenia się i uważnego wsłuchania w jego słowa.
     A potem z figurą Pani Fatimskiej ze śpiewem na ustach wyruszyliśmy w procesji wokoło kościoła. Zwykle podążaliśmy w niej starając się być jak najbliżej naszej Matki. Tym razem odległości pomiędzy poszczególnymi uczestnikami procesji były spore. Cóż, czas pandemii... Tak jak to zwykle ma miejsce podczas nabożeństw fatimskich, gdy podążaliśmy w procesji z wieży kościoła rozległo się bicie dzwonów. Od czasu nawiedzenia naszej parafii przez Maryję w kopii Cudownego Obrazu przyzywają nas one codziennie o 21:00 na Apel Jasnogórski. Ten został odśpiewany w duchowej łączności z Jasną Górą. Następnie Ksiądz proboszcz udzielił wszystkim zebranym błogosławieństwa. Odśpiewaliśmy „kołysankę” i z sercami przepełnionymi nadzieją, pokojem w sercu udaliśmy się do domów. Zapewne spokojniejsi, bo nasze troski i niepokoje zostawiliśmy naszej Matce, która przedstawi je swemu Synowi. Zanieśliśmy też to przesłanie nadziei i pokoju, tym który go brak.
     Oto pełny tekst aktu zawierzenia ludzkości Pani Fatimskiej przez papieża Franciszka. Pochylmy się nad nim i poświęćmy kilka chwil na refleksję:
     Matko Boża Fatimska, wdzięczni na nowo za Twoją matczyną obecność, dołączamy nasz głos do głosu wszystkich pokoleń, które nazywają Ciebie błogosławioną. Sławimy w Tobie wielkie dzieła Boga, który nigdy nie przestaje miłosiernie pochylać się nad ludzkością, nękaną przez zło i zranioną przez grzech, aby ją uzdrowić i zbawić.
     Przyjmij z matczyną łaskawością akt zawierzenia, którego dzisiaj dokonujemy z ufnością w obliczu tak nam drogiego Twego wizerunku.
     Jesteśmy pewni, że każdy z nas jest cenny w Twoich oczach i że nie jest Ci obce nic z tego, co kryje się w naszych sercach. Chcemy, by dotarło do nas Twoje najsłodsze spojrzenie, i przyjmujemy pieszczotę Twojego dodającego otuchy uśmiechu.
     Chroń nasze życie w Twoich ramionach: Błogosław i umacniaj każde pragnienie dobra; ożywiaj i umacniaj wiarę; wspieraj i rozjaśniaj nadzieję; rozbudzaj i ożywiaj miłosierdzie: prowadź nas wszystkich na drodze świętości.
     Naucz nas swojej miłości i szczególnego upodobania do maluczkich i ubogich, wykluczonych i cierpiących, do grzeszników i serc zagubionych: wszystkich otocz Twoją opieką i wszystkich powierz Twojemu umiłowanemu Synowi, a Panu naszemu Jezusowi. Amen.