Urodził się 5 grudnia 1906 r. w Ostrorogu. Święcenia kapłańskie przyjął 10 czerwca 1933 r. Z dniem 1 lipca 1933 r. skierowany do pracy duszpasterskiej na wikariat parafii w Nieparcie (Miesięcznik Kościelny Archidiecezyj Gnieźnieńskiej i Poznańskiej, Nr 7/8, Poznań 1933 r.). Następnie jako wikariusz pracował w parafii św. Antoniego w Poznaniu, w parafii w Bukownicy i parafii w Chodzieży, a od 1939 r. w Ostrzeszowie. Po wybuchu wojny pozostał w Ostrzeszowie. Tu udzielał komunii św. Maksymilianowi Kolbe osadzonemu w miejscowym obozie. Następnie ukrywał się w Doruchowie. Aresztowany 6 października 1941 r. wywieziony został do obozu przejściowego w Konstantynowie Łódzkim. Stamtąd przetransportowany został 30 października 1941 r. do obozu koncentracyjnego w Dachau (nr obozowy 28308), który szczęśliwie przeżył. Po objęciu w 1946 r. parafii w Mikstacie doprowadził do postawienia w tym roku pomnika Matki Bożej przy ul. Krakowskiej oraz w czerwcu 1949 r. odbudował zniszczoną w czasie wojny kapliczkę św. Antoniego przy ul. Kaliskiej (w miejscu dawnego cmentarza epidemicznego). W 1951 r. poświęcił krzyż przy rozwidleniu dróg do Antonina i Ostrzeszowa. Zmarł nagle w wigilię uroczystości Apostołów Piotra i Pawła w 1954 r. (w tym dniu był przesłuchiwany na komisariacie milicji w Mikstacie). Pochowany został na miejscowym cmentarzu.