Czerwcowe spotkanie z Fatimską Panią

13.06.2023r.

„Matko Boża, Matko Fatimska,
dziękujemy, że przyszłaś z orędziem,
że Swą troską ogarniasz cały świat,
i wypraszasz nam miłosierdzie” ( z pieśni)

     We workowy wieczór, 13 czerwca, spotkaliśmy się w naszym parafialnym kościele na drugim w tym roku nabożeństwie fatimskim. Przy pięknie udekorowanej kwiatami Fatimskiej Pani byli pastuszkowie, którzy poprowadzili dwie dziesiątki różańca, a po czwartej tajemnicy zanieśli do zebranych światło odpalone od świecy stojącej przy figurze Maryi. W postacie pastuszków wcieliły się dzieci z naszej parafii.
     Ksiądz Proboszcz przypomniał, że rozważanie majowe uświadomiło nam prymat Boży i jego miłość. Zaznaczył , że tylko w świetle tej miłości możliwe jest zrozumienie odpowiedzi pastuszków i przemiana ich życia. Wskazał, że także drugie ukazanie się Najświętszej Maryi Panny wywołało nadprzyrodzona przemianę w wizjonerach. Maryja wzywa dzieci do ofiarowania cierpień , modlitw za grzeszników. Tu ponownie dostrzegamy prymat miłości Bożej, gdyż Maryja zachęcała dzieci, by w trudnych doświadczeniach powtarzały: „ O Jezu, czynię to z miłości do Ciebie, za nawrócenie grzeszników i jako zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi”.
     Ksiądz proboszcz podkreślił, że dzieciom dane było zobaczyć Niepokalane Serce Maryi. Przemieniło to po raz kolejny ich życie. Zrodziło w dzieciach pragnienie miłowania Niepokalanego Serca Maryi i naśladowania go. Ksiądz kanonik zaakcentował, że o skuteczność objawienia przejawia się w tym, że życie na ziemi traci dla wizjonerów znaczenie. Proszą Maryję , by zabrała je ich do nieba. W odpowiedzi dzieci usłyszały, że Hiacynta i Franciszek niedługo zostaną zabrani do nieba, natomiast Łucja pozostanie jeszcze na ziemi, gdyż Jezus chce się nią posłużyć, by ludzie lepiej poznali i miłowali Maryję. Maryja zaznaczyła, że Jezus pragnie ustanowienia na świecie nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi. Kontynuując ksiądz proboszcz pytał: jaka nauka płynie stąd dla nas i odpowiadając podkreślił, że każdy z nas, podobnie jak Łucja został włączony w plan Boży. Zaznaczył, że wola Boża nie ogranicza się tylko do ustanowienia nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi, ale na służeniu sprawie poznania i miłowania Boga przez innych. Jak podkreślił ks. kanonik ten kto pragnie nieba, pragnie go nie tylko dla siebie, ale także dla innych.
     Łucja zasmucona perspektywą samotności usłyszała słowa Maryi: „ Nie zniechęcaj się. Ja nigdy cię nie opuszczę. Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i droga, która zaprowadzi cię do Boga”. Ksiądz kanonik Krzysztof podkreślił, że poznanie i umiłowanie Serca Maryi pozwala się w nim schronić w trudnych doświadczeniach, ale rodzi także potrzebę poświęcenia się dla zbawienia ludzi. W końcowej części wprowadzenia ksiądz proboszcz zwrócił uwagę, że w czasie czerwcowego objawienia słychać było różne dźwięki. Franciszek nie słyszał głosu Maryi, Hiacynta słyszała, ale nie rozmawiała z Nią. Tylko Łucja rozmawiała z Matką Bożą. Zaakcentował, że Bożego czasu nie można przyspieszać. Jak powiedział: „ Pierwsza jest łaska Boża. Tydzień fatimski się dopiero zaczął. Jak ktoś może oczekiwać, że wszystko wydarzy się natychmiast” . Kontynuując pytał, czy nasze uszy są już gotowe do słuchania. Zachęcał, byśmy nie zatwardzali serc i nie zamykali uszu na Boże wezwanie. Zanim rozpoczęliśmy modlitwę różańcową ksiądz kanonik zwrócił uwagę, że w najbliższą sobotę będziemy obchodzić święto Niepokalanego Serca Maryi.
     We wtorkowy wieczór kontemplowaliśmy tajemnice bolesne różańca. Rozważanie poszczególnych tajemnic kończyło postanowienie. Miało ono zachęcić zebranych z jednej strony do refleksji nad swoim życiem , ale także zainspirować do pracy nad sobą.
     Rozważając modlitwę Jezusa w Ogrójcu w sposób szczególny polecaliśmy Bogu przez ręce Maryi posługę papieża Franciszka. W postanowieniu zawarta była natomiast zachęta, by w chwilach samotności i niezrozumienia łączyć swoje cierpienia z Jezusem i ofiarować je dla zbawienia świata. W drugiej tajemnicy bolesnej kontemplowaliśmy biczowanie Pana Jezusa. Prosiliśmy w niej o dar czystości obyczajów w rodzinach i społeczeństwie, zwłaszcza dla młodych, którzy w sposób szczególny narażeni są na różne pokusy. Ks. kan. zachęcał zebranych, by za przykładem Jezusa przyjmowali wszystkie cierpienia i troszczyli się o czystość duszy i ciała. W trzeciej tajemnicy modlitwą objęliśmy wszystkich tych, którym zostało powierzone kierownictwo w porządku religijnym bądź świeckim. Ksiądz kanonik podkreślił, że tam, gdzie jest autorytet, często pojawia się krzyż. Jest to czasami krzyż niezrozumienia, pogardy, samotności, odrzucenia. Zachęcał uczestników nabożeństwa, by wszystkie cierpienia przyjmowali w duchu wynagrodzenia za grzech swoje i bliźnich. Trudne do realizacji, ale ważne dla rozwoju duchowe postanowienie wybrzmiało po czwartej tajemnicy. „Na wzór Jezusa będę kochał i niósł swój codzienny krzyż, którym mnie obdarował Pan”. Boimy się cierpienia, bólu, samotności, odrzucenia, niezrozumienia, a to właśnie krzyże naszej codzienności. Spróbujemy je pokochać i podejmować na nowo każdego dnia. Zapewne pomóc nam w tym może Maryja, która wszystko rozumie, ukoi każdy ból, przytuli do serca. Właśnie do zaproszenia Jej do swego życia i rozmawiania z Nią codziennie, jak z mamą, zachęcał ks. proboszcz.
     Po zakończonej modlitwie różańcowej odmówiona została modlitwa Anioła z Fatimy do Trójcy Przenajświętszej. Następnie z lampionami w rękach, ze śpiewem na ustach wyruszyliśmy w procesji z figurą Pani Fatimskiej wokoło kościoła. Po powrocie łączności z duchową stolicą Polski zaśpiewaliśmy Apel Jasnogórski. Piękny duchowo był ten wtorkowy wieczór.


Zdjęcia