Odpustowy czas …
Pasterka…

16.08.2022r.

„Otocz nas, Rochu, swym orędownictwem,
Ucz nas, Patronie, służby naszym bliźnim,
Broń od zarazy i niedoli wszelkiej,
Uproś nam zgodę dla naszej Ojczyzny”( z pieśni)

     Jeśli patrzymy na scenariusz naszych uroczystości odpustowych to zauważmy, że większość z nich ma wielowiekową tradycję. W 1987 roku program uroczystości odpustowych ku czci św. Rocha z inicjatywy nieżyjącego już ks. kan. Kazimierza Mądrego został wzbogacony o pasterkę, która została zaakceptowana przez parafian i pielgrzymów, o czym świadczy liczny w niej udział.
     Również w tym roku w dzień imienin naszego Patrona przeprowadziła nas pasterka sprawowana tradycyjnie przez kapłanów pochodzących z naszej wspólnoty parafialnej, wzrastali i kształtowali swoje powołanie do służby Bogu i ludziom w cieniu kultu Świętego Rocha. Jeśli tylko obowiązki duszpasterskie im na to pozwalają, przybywają, by wraz ze wspólnotą z której wyszli, świętować uroczystości odpustowe.
     Pasterce przewodniczył w tym roku ks. Mateusz Puchała, dyrektor Radia Rodzina i Telewizji Internetowej Dom Józefa, który także skierował słowa rozważania do zebranych w te wyjątkową noc na Mikstackim Wzgórzu. Wraz z nim stanął przy ołtarzu ks. kan. Michał Pacyna, który wcześniej uczestniczył w procesji z fary do sanktuarium.
     W słowie skierowanym do zebranych ks. Mateusz Puchała zaznaczył, że ta noc jest wyjątkowa, bo trwamy na wspólnej modlitwie, bo chcemy uwielbiać Boga i kontynuować tradycje przodków, ale przyprowadziła nas na to Mikstackie Wzgórze wiara. Kaznodzieja podkreślił, że chcemy podtrzymać tradycję, ale czujemy także potrzebę tego spotkania z Bogiem. Ks. Mateusz zaznaczył, że podczas tej Mszy św. modlimy się o uświęcenie kapłanów, ale także o nowe powołania kapłańskie i do życia konsekrowanego. Przypomniał, że inicjatorem tej pasterki był śp. ks. Kan. Kazimierz Mądry. Następnie celebrans przywołał nazwisk kapłanów pochodzących z naszej parafii, którzy odeszli już do domu Ojca: o. Andrzeja Grzesiaka, ks. kan. Jerzego Rasiaka, ks. kan. Zbigniewa Mielcarka, ks. Rafała Kowalczyka. Ks. Mateusz zaakcentował potrzebę modlitwy o powołania do służby Panu Bogu w Kościele. Prosił, byśmy do swoich osobistych intencji dołączyli jeszcze tę jedną, by nigdy nie zabrakło tych, którzy będą szafarzami sakramentów świętych. Zaznaczył, że przychodzimy na to Wzgórze, aby umocnić swoją wiarę. Podkreślił, że Jezusa zaprasza nas do wejście na Górę Błogosławieństw. Wskazał, że słowo to może nam się wydawać trudne, wręcz niewykonalne. Podkreślił, że słowa dzisiejszej Ewangelii zrealizowały się w życiu św. Rocha. Ksiądz Mateusz zaakcentował, że każdy z nas jest powołany do świętości. Zaznaczył, że święty Roch przypomina nam o naszym powołaniu do świętości. Zachęcał do spojrzenia na swoje życie i uświadomienie sobie, że Pan Bóg powołuje nas do czegoś wyjątkowego, do świętości. Wskazał, że droga do świętości każdego z nas jest inna. Kontynuując celebrans pytał; co nam ludziom żyjącym w dzisiejszych czasach chce powiedzieć św. Roch, czego możemy się od niego uczyć? Kaznodzieja podkreślił, że św. Roch przypomina nam, że mamy być posłuszni Panu Bogu. On uczy nas jak pełnić wolę Bożą w naszym życiu. Życie Rocha było naznaczone wieloma trudnościami, ale było kroczeniem drogą błogosławieństw. Po śmierci rodziców sprzedał majątek odziedziczony po rodzicach i rozdał ubogim i wyruszył na pielgrzymkę do Rzymu. Ta droga naznaczona była różnymi trudnymi doświadczeniami. Roch ufał Panu Bogu i był Mu posłuszny. Św. Roch uczy nas dawania pierwszeństwa Panu Bogu w naszym życiu, chociaż jak podkreślił celebrans, nie jest to łatwe, ale udało się to realizować naszemu patronowi i wielu innym świętym. Kontynuując, ks. Mateusz wskazał, że św. Roch oprócz miłości do Boga uczy nas także miłości do drugiego człowieka. Na pielgrzymim szlaku do Rzymu w wielu miejscach napotykał na epidemię dżumy. Spieszył zarażonym z pomocą, posługuje tym, którzy zostali opuszczeni, pozostawieni bez opieki. Roch nie potrafił przejść obojętnie obok człowieka cierpiącego, potrzebującego pomocy. Bóg nagrodził Jego heroiczną posługę łaską uzdrawiania. Kaznodzieja zachęcał, byśmy spojrzeli na nasze relacje z bliźnimi, byśmy postawili sobie pytanie, czy potrafimy z miłością spojrzeć na drugiego człowieka tak jak to czynił św. Roch. Wskazał, że zapewne wiele rzeczy w naszych relacjach międzyludzkich wymaga naprawy. Dalej celebrans powiedział: „Bądźcie miłosierni, tak jak wasz Bóg jest miłosierny”- to słowa z dzisiejsze ewangelii. My tego miłosierdzia potrzebujemy od Boga, ufamy w to miłosierdzie, ale czy sami potrafimy okazywać to miłosierdzie drugiemu człowiekowi”. Zaznaczył, że św. Roch zaprasza nas do miłości Boga, a ta miłość do Boga będzie nas uzdalniała do miłości bliźniego.
     Ta pasterska Msza Święta, odprawiona w tę wyjątkową noc, to niezwykły czas ofiarowany nam przez Pana. Zapewne wielu z nas skłoniła do refleksji i modlitewnej zadumy. Tak ważne cenne dla naszego życia słowa padły w tę noc. Niesamowity był nastrój tej pasterki, która ze Święta Matki Bożej Zielnej przeprowadziła nas w dzień wspomnienia narodzin dla nieba naszego niebieskiego Patrona. W te noc zgromadziło się w sanktuarium i wokół niego wiele osób. Szum wiatru, cykanie świerszczy, płonące lampki na grobach tych, którzy poprzedzili nas w drodze do Pana i troszczyli się o to, by przekazać tradycje odpustowe kolejnym pokoleniom wprowadzały w atmosferę modlitwy, refleksji, zadumy. Potrzebujemy takiego czasu. Po Mszy św. kontynuowane było czuwanie modlitewne przy Jezusie ukrytym w Najświętszym Sakramencie i relikwiach naszego niebieskiego Patrona.


Zdjęcia